Cannabinoïden - Algemene informatie
Wat zijn Cannabinoïden?
Het woord cannabinoïden verwijst naar elke chemische stof, ongeacht zijn oorsprong of structuur, die de cannabinoïde-receptoren van het lichaam en de hersenen verbindt en die vergelijkbare effecten heeft als die van de plant Cannabis Sativa L. We weten dat het een grote en gevarieerde groep is van stoffen die op verschillende manieren kunnen worden geclassificeerd, maar de handigste manier om de diversiteit van cannabinoïden te begrijpen, is de volgende:
Fytocannabinoïden
Fytocannabinoïden verwijzen naar de soorten verbindingen die worden gekenmerkt door 21 koolstofatomen die alleen in de natuur voorkomen in de plant Cannabis Sativa L. Er zijn al ongeveer 70 fytocannabinoïden gevonden, waaronder hun zure en neutrale vormen, hun analoge en andere transformatieproducten. De plant kan de fytocannabinoïden niet rechtstreeks synthetiseren in hun niet-psychoactieve vormen. Daarom zijn de belangrijkste fytocannabinoïden die aanwezig zijn in vers plantaardig materiaal Δ9-THCA, CBDA, CBGA en CBCA. De carboxylgroep is echter niet erg stabiel en gaat gemakkelijk verloren als CO2 onder invloed van warmte of licht, wat de transformatie in de actieve neutrale vormen veroorzaakt. De zure fytocannabinoïden ondergaan een gedeeltelijke decarboxylering tijdens het drogen en uitharden van toppen; vervolgens worden zure fytocannabinoïden en enkele van hun actieve neutrale vormen (Δ9-THC, CBD, CBG en CBC) voornamelijk aangetroffen in het droge plantmateriaal. Een groot droogproces van het plantmateriaal zou de vermindering van zure fytocannabinoïden en de toename van de neutrale veroorzaken. Wanneer de plant wordt gerookt of gekookt, lijdt elke zure cannabinoïde onder invloed van warmte aan decarboxylering in zijn neutrale vorm.
De methode die normaal gesproken wordt gebruikt bij het decarboxyleren van kleine hoeveelheden cannabisplantmateriaal (d.w.z. 20 gram) bestaat uit het in een oven plaatsen bij 120 ºC gedurende een minimumperiode van 20 minuten. Het koken van de cannabis in boter of olie zal het proces ook starten zo lang als nodig is. Het is interessant dat de meest bestudeerde fytocannabinoïde, Δ9-THC, in zijn neutrale vorm de belangrijkste is die verantwoordelijk is voor de psychoactieve effecten veroorzaakt door cannabisinname, terwijl hij in zijn zure vorm Δ9-THCA geen psychoactieve activiteit vertoont.
Endocannabinoïden
Endocannabinoïden worden geproduceerd door bijna elk organisme in het dierenrijk. Het zijn natuurlijke endogene liganden die worden geproduceerd door menselijke en dierlijke organismen die zich bij de cannabinoïde-receptoren voegen. Zowel endocannabinoïden als cannabinoïde receptoren vormen het endocannabinoïdesysteem, dat betrokken is bij een grote verscheidenheid aan fysiologische processen, zoals de controle van de afgifte van neurotransmitters, de pijnperceptie en de cardiovasculaire, gastro-intestinale en leverfuncties. De twee belangrijkste gevonden endocannabinoïden zijn het anandamide (N-arachidonoylethanolamine of ANA) en 2-arachidonoylglycerol (2-AG). Endocannabinoïden zijn de moleculen die als natuurlijke sleutel fungeren voor de belangrijkste cannabinoïde-receptoren CB1 en CB2 en hun activering en daaropvolgende actie veroorzaken. CB1 bevindt zich voornamelijk in het centrale zenuwstelsel en is verantwoordelijk voor de effecten die worden veroorzaakt door neuronale processen en psychoactieve 'secundaire' effecten. CB2 bevindt zich voornamelijk in het immuunsysteem en is verantwoordelijk voor de immunomodulerende effecten. CB2-receptoren zijn onlangs ontdekt in het centrale zenuwstelsel, de microgliale cellen en ze lijken ook in bepaalde neuronen te zitten. Het blijft echter een vrij controversieel en besproken onderwerp.
Synthetische cannabinoïden
Het belangrijkste verschil tussen fytocannabinoïden, endocannabinoïden en synthetische cannabinoïden is dat deze laatste volledig synthetisch zijn en in het laboratorium worden aangemaakt. Een voorbeeld hiervan is dronabinol (Δ9-THC synthetisch), de werkzame stof van MARINOL®, een geneesmiddel dat in capsules wordt geleverd en sinds 1985 in de VS wordt gebruikt om misselijkheid, braken, verlies van eetlust en verlies van gewicht. Een ander voorbeeld is nabilone, dat is de werkzame stof van CESAMET®, een geneesmiddel dat is goedgekeurd voor de beheersing van misselijkheid en braken veroorzaakt door chemotherapie bij kanker. Beide geneesmiddelen zijn voor deze doeleinden goedgekeurd in de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Zwitserland, Canada en Spanje. Meer recentelijk zijn sommige selectieve cannabinoïden voor CB1-receptor, zoals JHW-018 en JHW-073, gebruikt als psychoactieve ingrediënten in smartdrugs die op de markt worden gebracht als imitaties van cannabiseffecten. Een van de namen die voor deze medicijnen wordt gebruikt, is 'Spice'. Er is niet veel informatie over de effecten van synthetische cannabinoïden bij mensen, hoewel sommigen al hebben aangetoond dat ze meer leed en paniek veroorzaken dan fytocannabinoïden. Synthetische cannabinoïden zijn ontworpen als onderzoeksinstrumenten voor cannabinoïde wetenschappelijke studies, maar ze zijn nooit klinisch betrouwbaar gebleken voor menselijke consumptie. In theorie hadden ze nooit het laboratorium mogen verlaten waar ze werden ontworpen en gesynthetiseerd.
In welk deel van de plant worden fytocannabinoïden geproduceerd?
Het is algemeen aanvaard dat fytocannabinoïden voornamelijk of volledig worden gesynthetiseerd en opgeslagen in kleine structuren die kliertrichomen worden genoemd. Trichomen zijn aanwezig op de meeste bovengrondse oppervlakken van de plant. Deze structuren worden samen met cannabinoïden ook aangetroffen in de meeste terpenen (monoterpenen en sesquiterpenen), die elke soort een ander aroma geven, afhankelijk van hun aantal en combinatie. Dit is de reden waarom trichomen voor farmacognosie-experts het meest interessante onderdeel van cannabis zijn.
Cannabisonderzoekers spreken van twee soorten niet-glandulaire trichomen (eenvoudige eencellige trichomen en natural killer trichomen) die niet in verband zijn gebracht met de biosynthese van terpenoïden. Er zijn drie soorten glandulair trichoom gevonden in vrouwelijke cannabisplanten: bolvormig trichoom, capitate-sessile trichome en capitate-stalked trichome. Er is aangetoond dat mannelijke planten een vierde type glandulair trichoom hebben, het glandulaire trichoom van de helmknoppen dat alleen in de helmknoppen is gevonden.
Hoewel trichomen in elke mannelijke en vrouwelijke plant voorkomen, is de hoogste concentratie fytocannabinoïden (in% droog plantmateriaal) te vinden in de schutbladen van vrouwelijke bloeiwijzen die 20% en 25% bereiken. Fytocannabinoïden komen meer voor in trichomen met capitaatstelen. Dit soort trichoom verschijnt tijdens de bloeiperiode en vormt de dikste bedekking in de schutbladen van bestuiverde bloemen. Een hoge concentratie van met capitaat gesteelde trichomen is ook te vinden in de kleine bladeren die bij bloemen horen. Fytocannabinoïden komen minder vaak voor in bladeren en stengels van plantenbladeren, terwijl ze vrij zeldzaam zijn of niet voorkomen in de wortels. Er zijn geen kwalitatieve dissimilitudes binnen fytocannabinoïden tussen de verschillende delen van de plant, maar er zijn kwantitatieve. De rol van fytocannabinoïden in planten is onduidelijk. De meest plausibele hypothese is dat ze defensieve eigenschappen bieden tegen biotische stress (insecten, bacteriën en schimmels) en abiotische stress (uitdroging en ultraviolette straling) van de plant.
Basisintroductie van de belangrijkste niet-psychoactieve fytocannabinoïden
De wietplant bevat veel fytocannabinoïden met zwakke of nul psychoactiviteit, die vanuit therapeutisch oogpunt veelbelovender zou kunnen zijn dan Δ9-THC.
CBD is een belangrijke niet-psychotrope fytocannabinoïde die onder meer een groot aantal farmacologische, antioxiderende en ontstekingsremmende effecten veroorzaakt, die door verschillende mechanismen worden overgedragen. Het is klinisch bewezen in gevallen van angst, psychose en bewegingsstoornissen, en het verlicht neuropathische pijn bij personen die lijden aan multiple sclerose (het wordt soms gecombineerd met Δ9-THC in een verhouding van 1: 1, zoals gebeurt in SATIVEX®) .
CBDA sluit niet aan op CB1- en CB2-cannabinoïde-receptoren, hoewel het een remmer is van selectieve COX-2 met ontstekingsremmende effecten. Het kan zich echter aansluiten bij bepaalde vanilloïde receptoren, maar de effecten zijn nog niet volledig begrepen. Daarnaast werkt het tegen proliferatie.
CBG werkt tegen proliferatie en werkt antibacterieel. Het is een ligand van CB2 cannabinoïde-receptor en een remmer van de herabsorptie van anandamide. Bovendien is het een vanilloïdenligand.
CBC kan bij muizen onderkoeling, sedatie en hypoactiviteit veroorzaken. Het werkt ook als een ontstekingsremmer, een antimicrobieel en een zacht pijnstillend middel.